Międzyzdroje

Ładna melancholia i trochę
przekory,bo mnie morze wydaje się wielkie,a sama
jestem przy nim malutka,a tutaj jest na odwrót,ale
podoba mi się takie ujęcie tematu.
Pozdrawiam serdecznie:)

Z morzem w tle, piękna melancholia. Pozdrawiam
pogodnie.

jesteś wielką poetką trzeba przyznać

kocham morze a tak dawno nad nim nie byłam..."lubię
gdy nas tylko dwoje
wzburzone morze
i ja
przepełniona spokojem"...świetny wiersz, może
dlatego,że widzę w nim siebie:)

Super uchwycilas moment spokoju i melancholi ...tak to
napewno jest mozliwe tylko nad brzegiem morza.

Kocham morza i oceany i chociaz mam
ocean bardzo blisko jakos nigdy nie mam czasu by
wybrac sie na spotkanie z nim,
sliczny refleksyjny wiersz.

Świetny tekst. Nigdzie nie zgrzyta i pomimo wiersza
białego jest lekki jak obłoczek... gratuluję...

Sama spotkałaś się z morzem i ja też tak lubie z
morzem flirtować w samotności. Pie.knie to napisałaś

krotko ,a tak tresciwie,jakbym tam byl ...-super
wiersz :)

Tak ciekawie napisany wiersz, przy tym nie jest on
długi a ma tyle w sobie treści, leciutki, ładna forma
i pióro -super

wzburzone morze, masz rację, ono przepełnia spokojem,
choć przecież takie groźne jest, bardzo mi się twój
wiersz podoba:)

No ten spokój to pieknie sie tworzy w wierszu, co ma
swoje mysli w Miedzyzdrojach....

No prosze jaki wiersz powstał po urlopie. I książę
niepotrzebny. Świetne jest to "a co mi tam - niech ma"
:) Pozdro

Też lubię zburzone morze, lubie podziwiać jego żywioł,
wiersz podobał mi się, gratuluję.

Jesteś typem samotnika?Nie zabieraj całego
morza-bursztynów w nim pełno i czasami nas napadnie
chęć szukania i się spotkamy,aby rzucić bursztyn z
życzeniami do morza?Te życzenia podobno się
spełniają..bynajmniej na beju..powodzenia