Miejsca

Miodzio !

Uroczo.

Złota wodospad,
Gdzie słońce rozpa-
lone
Wezmę do grobu
To piękno obu
dzone.
Okruchy blasku
Pienią się, jak spu-
mante...
(Nawet w mogile
Wciąż będę dyle-
tantem.)

Wszystkim dziękuję za czytanie.

Dołączam do czytelników pozostających pod urokiem
wiersza. Miłego dnia Goldenie:)

Piękny Wiersz.
Pozdrawiam :)

Tak pomysłowo łamane jedenastki, że prawie wyszły małe
safoniątka.
A że i temat, i klimat całkiem kobiecy, to całość
wyszła - do rzeczy.

Ładnie- we śnie już jest. Teraz trzeba jej poszukać.

Wiersz pełen metafor, malujący piękno różnych miejsc,
zakończony pragnieniem spotkania wyjątkowej osoby.
Oby.
(+)

Pięknie, lekko, efemerycznie... I niebanalnie, ale to
standard tutaj.

Mogę tylko życzyć pl-owi, by ją spotkał...

Doskonały wiersz na dobranoc...

Pozdrawiam.

Miło, ciepło i nastrojowo