Miłorząb

Siedzę nocą samotnie przy
Zabawnie drgających
Płomieniach ognia
Wszyscy już dawno
W objęciach Morfeusza
Spokojni w świecie snu
Wiatr delikatnie muska liście
Miłorzębu
Drzewa pamięci
Bury kot mruczy na mych kolanach
Myślę o Tobie…
Zasadziłeś w mej świadomości
Ziarno paranoi
Jego chore pędy
Otaczają pajęczyną chorych myśli
Mą świadomość
Już nigdy
Nie dowiem się prawdy
O Tobie
Jednak
Czy tego chcę czy nie
Na zawsze pozostaniesz w mej
Pamięci

Osobie o której jest ten wiersz... Choć o tym nie wiesz, zawsze będzie dla Ciebie malutkie miejsce w moim sercu...

autor

madula

Napisany: 2004-12-09 Dodano: 2005-03-16 19:57:11

Ten wiersz przeczytano 814 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie