Misterium

Muśnięciem drobnych, delikatnych kroczków
Wędrują nuty fugi in a-minor Jana Sebastiana.
Rozsypują się jak perły pod palcami pianisty,
Płyną i tulą się, suną i szemrzą, by unieść wysoko.

Powietrze nasyca wysublimowana harmonia dźwięków.
Doskonałe brzmienie zawarte w linii melodycznej
Okala szczelnie swym czystym natężeniem smyczków.
Napięcie i tęsknota kołaczą się w moim wnętrzu.

Dla Ciebie istnieję w kieracie tego padołu,
Dzięki Tobie zawsze wstaje nowy dzień...
Zamykam oczy kiedy nadchodzi kawalkada
Dźwięków Koncertu Brandenburskiego.

Pomiędzy misternym ornamentem melodii
Znajduję ciszę i wytchnienie. Nasycam siebie muzyką...
Moje serce, dusza i ciało są tylko dla Ciebie...
I zawsze ogarnia mnie cisza i ten spokój.

Dźwięki organów splecione w misternym węźle
Są tchnieniem miłości w zmysłowym rytmie,
By natychmiast porwać precyzyjną treścią smyczków.
Triumfalna gama wirtuozerii wycisza zmysły.

Niepowtarzalna woń i brzmienie Bacha
Zataczają coraz szersze kręgi swym absolutem,
By w końcu oczyścić mnie ze wszystkich smutków.
W soczystym instrumentarium odnajduje Ciebie...

Posluchasz kiedyś ze mną???

autor

***Ola

Napisany: 2005-10-11 Dodano: 2005-10-11 18:41:02

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie