Model Ka

Była modelką.
Jadła cienko,
piła niewąsko.
Mogła zakryć wąziutką wstążką
wstyd i oddać się obiektywnie
każdemu fotografowi.

Pozwalała robić
ze sobą wszystko praktycznie.
Mogła wyglądać ślicznie
jak anioł, albo nurzając
się w krwi i błocie
pokazać dramat
czarnych koszmarów.

Podniecała panów
i nie tylko.
Niebosiężną szpilką
wbijała się w serca.

Bardzo o siebie dbała.
Mawiała „ciało to narzędzie pracy,
póki służyć będzie, póty nie zobaczysz zera na koncie”.

Nie umiem dociec
co się z nią dzieje teraz.
Słyszałam, że zbiera surowce wtórne,
ale to durne i niemożliwe.

Lubię myśleć, że na Teneryfie
opala wdzięki.

Ile to już lat? Czterdzieści?

autor

DoroteK

Napisany: 2016-03-18 Dodano: 2019-01-06 09:06:11

Ten wiersz przeczytano 2551 razy

Oddanych głosów: 75

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie