Mogłaby nie istnieć dla mnie, a...

Bo kocham zimny smak twych ust..

'Trudno mi zrozumieć, jaką osoba jestem dla ludzi.
Co we mnie widzą osoby małe i ci duzi.
Nie potrafię wkraść się do umysłu osoby,
Przeze mnie kochanej, czy ona czuje to samo,
Co ja do mojej mamy.
Czasami myślę, że jestem przeźroczysta dla świata,
Że inni spostrzegają mnie jak jakiegoś wariata,
Który w swym życiu się gubi, kręte ścieżki przechodzi,
Bywa i też, że o własny cień się potyka, ale po raz kolejny,
Ociera ręce i walczy z nałogiem.
Nałogiem jest miłość, fakty temu nie zaprzeczą,
Choć ona istnieje, dla mnie nic nie znaczy.
Dla wielu jest ona znana, dla innych mogła by nie istnieć,
W swoim życiu zatrzymana, miłości smak jasnej iskry.
I można rzec, że każdy ją pragnie, choć przeklętym jest zjawiskiem,
Miesza uczucia, rani Twoich bliskich.
Człowiek jest tak nieidealnym stworzeniem Boga,
Że nie przerazi go żadna straszna trwoga.
Wiec sumując nasza gorycz do świata,
Dla tych, którzy miłości nie zaznali,
Ona nie odchodzi, po prostu się chowa,
Bojąc się, że narazi się na krytykę ludzi. '

Dla przyszłego męża, którego będę kochała'

autor

Heyllon

Napisany: 2009-08-31 Dodano: 2009-08-31 20:56:30

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie