Mój Szmaragd Bazyliszka

"Ciemno, w noc piekielny strach zagrzmiał. Patrzę na sufit..." Roman Kostrzewski

...brudna woda zimnem ścieka ino z grzyba.
a to, w co wdepnąłem teraz, to nie ryba.
Mrok paskudny i śmiertelnym śmiedzi smrodem
dawnom już pochodnię zgubił, gdy przeszkodę

mi naznaczył los w postaci żeber trupa
jak tu zginął, kto to był? Ja nie wiem
- D'upa! - szepczę znak co dawniej gdzieś mnie go uczono
a ponoć wszelkiej maści monstra tym tępiono.

Cisza. Już serce bije szybciej, choć wokoło nicość.
Widziałem ludzi, których hustą nie przykryto.
Ziejące tak niewiedzą pustki oczodołu...
a teraz słyszę syk cichutki, jakby z dołu.

Objawia mi się któryś raz wizyja smoka
co aparacyją niby jaszczur jest, a kwoka.
I wzrokiem zimnym stara się mnie zlękać srodze
i swą taktykę, myślę opiera na trwodze.

Mam lustra srebrne w swych płomiennych oczach - starczy!
I wspomagają duchy mnie - przodkowie, starcy.
Po lewej stronie Dziadek jest moje sumienie
Zaś z prawej Drugi dodający pokrzepienie.

I sprawią, że w bezsenną noc dobywam miecza
i czerwienieje woda ta podziemnorzeczna.
Kolejny strach pokonać - moje przeznaczenie
a ujrzeć słońce, kiedyś wyjść już stąd - zbawienie.

Wiersz inspirowany utworem instrumentalnym zespołu Kat "Szmaragd Bazyliszka" ;)

autor

Wiwern

Dodano: 2011-11-01 23:56:32

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie