Moje miasto nocą

Nadchodzi nostalgiczny, szarobrązowy i mglisty listopad
Ostatnie kwiaty tej jesieni białe chryzantemy
Nawet wilgotne i chłodne stopniowo gasły
I na ziemi, spadają liście niczym skrzydła

Delikatnie pajęcze nicie utkały dywan
Kroplami deszczu zroszone wyglądają jak diamenty
Wspomnienia szelestem wkradły się do mej pamięci
Czułam jeden ból piersi w ciszy serca

I krętymi uliczkami samotnie podążam
W towarzystwie księżyca i gwiazd poszłam zwiedzać
Ten tajemniczy świat gdzie szelest opadłych liści
Wiatr melodię do ucha gra
Mam wrażenie, że słychać szum fal

Samotne i puste te moje miasto
Uliczna cisza skrada się nieśmiertelnie
W pół mroku świateł błyszczących lampionów
Gwiazdy wpatrują się na ostatnią parę przechodniów
Mocno przytulonych do siebie

A ja słucham miasto nocą
W ciszy płacze niebo
W oddali szmer ptasich skrzydeł
Ostatni raz trzepoczą w radości odpoczynku
Zerkam na migające gwiazdy nocnego miasta

W ciemnych oknach zapalają się ciepłe lampy
Wolnym krokiem między krętymi uliczkami
Już czas powrócić do domu
A mój cień w milczeniu wolnym krokiem za mną kroczy
Do snu się szykuje ukołysany nocą do poduszki mówi dobranoc

autor

astreja

Dodano: 2011-10-27 11:26:07

Ten wiersz przeczytano 1189 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie