Morderczyni Miłości

Czasem człowiek jest mordercą...nie tylko człowieka...

To ja ją zabiłam…wygnałam z serca…
To ja zawiniłam….nie chciałam jej znać…
Tylko moja jest wina w tym co się stało…
Sama chciałam być sama….zawsze się chroniłam
Wmawiałam ze nie kocha…
A on kochal jak nikt inny….
Mówiłam ze go nie znam..
A przeciez tak bardzo chciałam poznać…
Teraz proszę Boga abym mogla zapomnieć…
Lecz nie mogę…nie umiem to miłośc jest prawdziwa…
Teraz już jego nie ma tutaj…
A ja wiem dobrze ze tak bardzo go kocham….
On już mnie nie zna….
Chciał kiedys lecz ja nie chciałam…
Teraz kiedy ja blagam aby go poznac….
Jemu już nie zalezy…
Kochałam go jak nikogo innego…
I kocham nadal…
A teraz…ta miłość jak znicz na grobie gasnie….
A teraz ostatni jej plomyczek…
Musze się starac żeby nie zgasl…
U niego pozostal tylko popiol…
A u mnie maly plomyczek…
Lecz kiedy on zgasnie….ja zgasne razem z nim…
Nie potrafie już kochac…
Nie potrafie się smiac…
Wiąz mysle o nim…
Chce z nim wciąż być…

Osoba ta nigdy nie będzie wiedzieć o mojej miłości...bo przecież to ja zakopałam ta miłość na zawsze...

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2006-11-23 Dodano: 2006-11-23 09:06:24

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie