Motłoch potrafi

Dla kogo mam swą sztukę grać,
Sukces osiągnę w kabarecie.
Motłoch potrafi żart ów brać,
Mnie taka forma zawsze gniecie.

Będę tym klaunem wymarzonym,
A potem łez wyleję strugi.
W finale zginę uśmiercony,
Nie, jako pierwszy, zawsze drugi.

Komu mam sztukę swą powierzyć,
Sukces przychodzi tak boleśnie.
Motłoch w uśmiechu zęby szczerzy,
Na taki sukces jest za wcześnie.

Ale uparcie biją brawa,
Ale tak pragną dosiąść sławy.
Władza nie zawsze jest łaskawa,
Lewy nie będzie nigdy prawym.

Dla kogo mam być bohaterem,
Biorę, więc urlop na żądanie.
Motłoch potrafi rządzić sterem,
Mnie taka forma nie zastanie.

autor

Grand

Napisany: 2017-03-03 Dodano: 2017-03-04 00:21:19

Ten wiersz przeczytano 301 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie