Myśli ludzkie
Spazmatyczne przemyślenia o surrealizmie
poparte cichym przytaknięciem
przeciwników
zatrzaśnięta w otchłani zimnych słów
prawda
o nietypowości myśli ludzkich
Dotknięci nie-magiczną różdżką wiosenną
pewnej zwykłej jesiennej równonocy
postawieni na z góry straconej pozycji
filozofujemy bez umiaru
Niewstydliwe myśli człowiecze
które bezcześcicie ciszę pośród nocy
opanujcie cały świat bezmyślny
wzniećcie rebelię na miarę wyobraźni
Niech stanie się jasność umysłu
i niech powstanie idealna teza
nie skażona myślą człowieczą
będąca celem dążenia filozofów
Najdroższe nieoczekiwane wspomnienia
do których można wracać latami
nie obawiając się konsekwencji bytu
ani głęboko zakopanych konsekwencji
A teraz cisza -
wznieśmy milczeniem toast za przemijającą
wieczność
której marnym pyłem mamy zaszczyt się
nazywać
by nie zapomniano naszej bezwartościowej
roli...
wszystkim Bejowiczom życzę udanych Świąt, bez cienia smutku, przepełnionych magią miłości
Komentarze (2)
Wiersz Twój przejął mnie dreszczem, owa jasność
umysłu, której tak bardzo potrzeba, piękny przekaz
słowa:)
Wiersz ciekawy, ale razi zbędne powtórzenie w
przedostatniej zwrotce:
"nie obawiając się konsekwencji bytu
ani głęboko zakopanych konsekwencji"
Pozdrawiam i życzę wesołych świąt