Na gładko
Ludzie, wiycie co za dziwy:
Śniyg padze u nos od rana,
Taki bioły, prawdziwy.
I zaś je nowy dramat.
Taki niewinny śnieżyk,
Mo w sobie tako siyła,
Że gospodarka nom lezy,
Bo zima jom zaskoczyła.
Ludzie, co wy sie starocie,
Biercie to wszystko na luzie,
Nareszcie zima mocie
I wszystko na gładko pódzie.
Żodyn niy może za to,
Że w styczniu padze śniyg,
Jak z lipcu zaskoczy nos lato,
To bydzie dopiyro śmiych
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.