Na srebrnym moście

PanMiś, Cecylio, p. Bolesławie, dziękuję za miłe
słowa. Pozdrawiam serdecznie :)

Wspaniale napisane,pozdrawiam

Mnie się też bardzo spodobał.
Pozdrawiam

Jeśli mogę tak powiedzieć, to idealnie to ujęłaś, aż
ciarki przechodzą po plecach. Dla mnie wiersz bomba.
Pozdrawiam

Andrzeju, dziękuję za komentarz :))
Vick Thorze, może to dziwne, ale tak było i mi się
chyba to nie przyśniło??? Pozdrawiam :)

prawie jak na moście Mulwijskim w Rzymie, kiedy
Konstantyn Wielki przed bitwą z Maksencjuszem ujrzał
na niebie świetlisty krzyż i usłyszał;"in hoc signo
vincens" -a jak twierdzi Willy Shakespeare, są na
niebie i ziemi znaki, o jakich nie śniło się filozofom
- osobiście, jako sceptyk doznałem tzw "powidoku",
a egzaltacja i mistycyzm potrafią dopaść każdego,
bowiem powiada Jezus w hagadach: "mają oczy, a nie
widzą, mają uszy,a nie słyszą"....

też mnie zatrzymał...świetnie Ewo napisałaś,
klimatycznie i emocjonalnie:) miłego dzionka

Mnie również zatrzymał! Nie tylko ciekawy, ale piękny
w treści, mimo dramatyczności. Pozdrawiam Cię Ewo z
ukłonami, radosnego dnia życzę! Grzegorz

Zatrzymał mnie Twój wiersz . Bardzo ciekawy.
Pozdrawiam niedzielnie

Ladnie ukazalas piekna chwile
Pozdrawiam.

Ładnie :)

jeśli otarłaś się o piękno to tylko pozazdrościć,
pozdrawiam

Dziękuję wszystkim, którzy zechcieli wyrazić opinię.
Pozdrawiam :)))

Anioł Stróż moze chciał Cię przed czymś ustrzec?
miłej niedzieli:)

Wiersz smutny ale subtelny i zwiewny. Pozdrawiam.