Nadzieja matka szczęścia

Dla J***

Brwi
nie ściągaj już tak mocno tych brwi
jak śnieżna burza zacinająca płatkami
Otwórz powieki
wpuść w duszę trochę światła i obiektywizmu
Nie ruszaj pochopnie ustami
pohamuj i zaksamitnij je
bo tak słodki potrafi być Twój głos
niech jak anioł leci do mnie

A cóż mi zostanie?
chwycę Cię za rękę, usadzę w fotelu
i usiądę obok, tylko dłoń ogrzewając
Zapulsuje znów wszystko przez serce
i prawie rozerwie to wszystko zachwyt
Tylko ten widok powiek zamkniętych
i piersi w równym ruchu
upewnią mnie, że słońce nadal świeci
że jest sens dalszego trzymania Cię za rękę
Że jest jeszcze nadzieja na później

autor

Konstanthinos Straticonios

Napisany: 2007-03-03 Dodano: 2007-03-01 15:20:50

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie