Nadzieja schozofrenika - (II)...

II-gi z serii.

Dałem Ci trutkę,
nóż w serce wbiłem,
zakopałem w ziemi,
na krzyżu ś.p wyryłem.

Odszedłem daleko,
jechałem dnie i noce,
podziwiałem krainy piękne
i ich tajemne moce.

Śniłem ja pięknie,
dawno tak dobrze nie spałem,
cieszyłem się,
że z życia mego Cię wygnałem.

Obudziłem ja się z uśmiechem,
daleko gdzieś, ze świtem,
byłeś dla mnie opowieścią,
byłeś dla mnie mitem.

Oddychałem ja lekko,
z lekkością mówiłem,
i to nie był sen,
ja wcale nie śniłem.

Spałem ja w nocy,
rankiem wstawałem,
otwierałem oczy
i ciągle się śmiałem.

Wyczekiwałem ja Ciebie,
lecz się nie pojawiłeś,
ja byłem radosny, a Ty...
a Ty „nie byłeś”...

cdn...

autor

AndrzejC.

Dodano: 2004-11-16 09:49:09

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie