najzagubione aniołki
najpiękniejsze perły
liczone na źdźbłach trawy
najjaśniejsze promyki brzasku
okryte mgłami
najniezwyklejsze polarne zorze
opadłe na lody
najcichsze ptasie trele
milknące w czas nocy
najdoskonalsze pąki różane
wieńczone kolcami
najodleglejsze porywiste wiatry
gnane milami
najwcześniejsze pędy roślin
nękane mrozem
najdojrzalsze pola zbożowe
ginące po kosie
zagubione wśród ziaren piasku
bursztyny
spowite w słoneczne promienie
zagubione wśród rosy płatki kwiatów:
biele, błękity, czerwienie
zagubione wśród gąszczu liści owoce:
dojrzałe, jędrne, soczyste
zagubione wśród ognia iskry –
maleńkie skry ogniste
zagubione w świecie i poza nim
dzieciątka,
aniołki... maleńkimi rączki kreślą w
powietrzu
krzyżyki
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.