Narowisty jak koń

coś przeoczyłem, ale jestem Wandziu...poruszyłaś
świetnym monologiem bardzo ważny temat i zgadzam się z
Tobą w całej rozciągłości:) pozdrawiam

Teresko :))))

Dorotko, reagując w szczególnych przypadkach też
liczyłam się z tym, że spotkam się z obrazą, ale
podobnie jak Ty odzyskiwałam wiarygodność w oczach
obrażonych osób, a gdy poszli po rozum do głowy
przeprosili mnie i jest między nami okay. Zawsze staję
w obronie dzieci i zwierząt źle traktowanych. Sprawy
miedzy dorosłymi zostawiam im samym, wierząc, że
wiedzą co robią. Dziękuję za ciekawy komentarz :)

tak, oczywiście, że warto, sama biegałam do sąsiadki,
kiedy krzyczała na dziecko, potem się okazało, że to
był żal wielki, teraz jest już dobrze, a dziecko,
chodzi uśmiechnięte :-) chociaż na początku sąsiadka,
zła była na mnie, teraz lubimy się i niejedną kawkę
razem wypiłyśmy :-)

wali kopytami złośliwość jedna
pozdrowionka

Dorotko, cóż, musimy się z tym liczyć, że może nam się
oberwać słownie, ale warto zawsze stanąć w obronie
słabszego, spełniwszy obywatelski obowiązek możemy
spać spokojniej. Dziękuję za przeczytanie i ciekawy
komentarz. Pozdrawiam :)

zgadzam się, w takich przypadkach otoczenie nie
powinno pozostawać obojętne, czasem można się narazić,
ale lepsze to niż po fakcie wyrzuty sumienia

Zawsze powtarzam, że w wielu sprawach żyjemy tak
jakbyśmy byli 'sto lat za dzikusami'.

Tak, kulawe prawo to właściwe określenie, a najgorsze
co może spotkać każdą ofiarę, to powrót do
oprawcy,mieszkanie z nim pod jednym dachem. Realia w
tej kwestii w naszym kraju są okrutne.

Mario, zbyt często zdarzają się karygodne czyny,
kulawe prawo i w dodatku nie egzekwowanie go ujawnia
nieudolność ludzi odpowiedzialnych za patologię w
rodzinach. Dzięki za wgląd i komentarz. Pozdrawiam
również cieplutko :))

Żal gdy tacy ludzie są podli,po prostu brak im czegoś
dobrego w głowie.Godne kary czyny.Pozdrawiam
cieplutko.

Masz rację suzzi, to droga przez mękę!
Grażynko, każda przemoc to patologia, ale jeśli się ma
w sobie dużo empatii można pomóc, gorzej, gdy
znieczulica nas ogranicza. Pozdrawiam obie panie :))

Temat bliski i wciąż bardzo bolesny...Przemoc karmi
się obojętnością świadków, a prawo, często chroni
sprawców zamiast ofiary...i wiele jeszcze upłynie wody
i zdarzy tragedii którym można by zapobiec, zanim w
naszym kraju ofiary będą mogły mieć łatwiej. Droga
przez instytucje, to droga przez piekło, niestety..

Wandziu, bardzo dobry wiersz. Ale nie tylko w
patologii jest przemoc. Trudno jest to zrozumięć
jeżeli się tego nie przeżyło. Pozdrawiam:-)

suzzi, masz rację, ale trzeba byłoby najbliższych
sąsiadów i rodzinę, którzy chowają głowę w piasek
postawić przed sądem i spytać, gdzie byli wiedząc i
słysząc co się dzieje w patologicznej rodzinie.
Dziękuję za rzeczowy komentarz, pozdrawiam :)