Nenufar
Białe konie przemierzają mleczne drogi
bez końca
I wygasają konstelacje gwiazd na
nieboskłonie
Tylko nenufar chwieje się sennie nad
wodą
Ma ramiona białe jak kobieta drzemiąca
Tak jak ona kiedyś w swych żalach
zatonie
I jak ona wciąż tęskni za Tobą
autor
sherri
Dodano: 2007-02-24 21:09:24
Ten wiersz przeczytano 843 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.