nie wiem kim był

jeszcze nie wiem czy masz duże dłonie
i jaki jest Twój zapach

wszystko dzisiaj w nas zapłonie
zgaśnie wszystko naraz

nastawiona na szczęście
które nie przeminie

będzie ze mną wszędzie

w dotyku Twoich ust
w zapachu Twojej szyi

w zagnieceniu Twej koszuli
w prawym dolnym rogu szafki
w pustym kącie parapetu
pudle na zabawki
zielonym sweterku
błękicie Twoich oczu
dźwięku wszystkich zegarków
bijących nam nocą

szczęście po raz pierwszy przyjdzie
z zachodzącym słońcem
po raz pierwszy zniknie
płomieniem gorącym
kiedy słońce wzejdzie
nad ranem, o czwartej
znowu się obudzę
pościel pachnie wiatrem

tylko wiatrem

autor

aaaMe!

Dodano: 2009-06-20 22:06:15

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie