Niemy krzyk

Ogarnęła Cię rządza samotności
Odpychasz ludzi i serce co gości
w piersi Twej...
Milion myśli i zero słów
Czy to musi dziać się znów
w Twoim życiu..?
Wpadłeś w pajęczynę beznadziei
Nie potrzebujesz już kaznodziei
i morałów o życiu...
Dotykasz dna palcem wskazującym
Pokrywasz umysł pyłem lśniącym
z tabletek tych...
Już odpływasz, już widzisz jak...
Zahaczyłeś sie o srebrny krzak
resztek Twojego życia...
Nie potrafisz już wskrzesić łez
Ani tez życia bez
tych przeklętych tabletek...
Nie, nie będziesz krzyczał
bo i tak nikt nie usłyszy...

Chciałabym wyciągnąć do Ciebie rękę
Skończyć już tą straszną udrękę
w życiu Twym...
I chociaż nie znam Cię wcalę
To do pomocy się palę
Bo serce wzruszyłeś me...

...niech te słowa będą hołdem dla człowieka który spadł na dno...

autor

Szklista

Dodano: 2006-08-11 16:44:36

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie