Nieskazitelne piękno

Dedykuję wiersz dziewczynie o pseudonimie siaba, za urocze komentarze do moich wierszy

Zobaczyłem ją przed wielu laty i
aż oniemiałem
Stałem przed nią strwożony jej pięknym
jak zaczarowany

Pytam -Kto ciebie wyrzeźbił na tle błękitu
gdzie jesteś wspaniała
Pytam - Kto podniósł Ciebie urodą ku górze
jak na obrazie malowana

Podnoszę ku niej wzrok
widzę biel kryształowego śniegu
Wzdłuż całego stoku
barwy wszystkich pór roku

Spoglądam , oczarowany
w jej zakamarkach skrzące diamenty
Nieruchomy, z oczyma lśniącymi
zaczynam iść ku niej jak zaklęty

Zdobywam przestrzeń jak taternik
idę za głosem piękna , jej urodą
Zdobyć szczyt , gdzie dumny wzrok dotyka
mnie w urodzie niekształtnego człowieka

To być przy szczycie ,
dotknąć i doznać radości w nagrodę
Pewnie mnie to nie spotka
za wysokie progi , mnie maleńkiego

Zdobywać to co piękne
W niej barwy jak kościelne witraże
Uzyskać wzrokiem zgodę
by stanąć i zobaczyć z bliska szlachetną urodę

Ukazuję się to piękno, w całej krasie
na jawie a nie z marzeń
Krzyczę w sobie donośnie, pokochałem
jest ONA ,widzę ją, to nie złuda

To piękno jest wysoko
ponad de mną, nie do zdobycia
Zimą otulona
w szczelne piękne okrycia

Latem urodą połyskuję
jak w nurcie rzeczki pstrąg młody
Jesienią , jesienią w kolorach
złotych barwach pełnych urody

Zobaczyłem ja przed wielu laty
pozostało oniemienie
Widuję ją co dnia
gdy samotnie z pieskiem łączkę przemierza

Patrzę na nią tylko z daleka
jak na niebotyczny szczyt , jak wysoka wieża
Patrzę- serce mnie miłością ściska
oniemiały pięknym kobiety idę w zapomnienie


Ale to nie może być
by zapomnieć to co jest w sercu na trwale
Ta piękna istota tam jest i pozostanie
we mnie zostanie

Autor:slonzok

Żyć w wiecznej miłości -żyje się długowiecznie w zdrowiu do późnej starości

autor

slonzok

Napisany: 2011-04-15 Dodano: 2011-04-17 07:27:37

Ten wiersz przeczytano 919 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Monolog Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie