(nie)trwała

Przepięknie piszesz tyle uczuć i emocji w Twoim
wierszu . Pozdrawiam ciepło

Pięknie piszesz Dorotko,ale coś ostatnio za dużo
smutku u Ciebie,pozdrawiam kolorowo :)

to dla mnie osobiście przecudny
wiersz,melancholijny,smutny,mądry może dlatego tak
piękny no i ten klimat niesamowity,bardzo na
tak...-brawo Dorotko,pozdrawiam

smutny, pozdrawiam

Zagłębiłem się w treść.Nikt z nas nie jest aniołem,
życie to ciągły wybór pomiędzy dobrem i złem,
cierpieniem i chwilą rozkoszy, grzechem i
poświęceniem...Piękny "motyl" życiowych
losów,rozterek. Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

Świetny... bardzo na tak :)

Ładny masz wianek, Dorotek,
chyba nie ze stokrotek? Uściski:))

Lekko i przecudownie, no właśnie, zgadzam się.
Pozdrawiam serdecznie:)

ps. zapomniałam dodać, że Twój komentarz pod moim
wierszem to niesamowity komplement bo uważam, że masz
ogromny talent i piszesz z taka lekkością przecudowne
wiersze :)

...nawet trwała jej się nie trzymała.., bywa:))
super się czyta:)

Ależ mi się podoba ! Super ! Pozdrawiam :)

Bardzo dobra refleksja z nutką ironii w tym smutku:)))

Dzięki za odwiedzinki...
I pozdrawiam pięknie:)))

Bardzo fikuśne:))) Poprawiłaś mi humorek ...dziękuję
ślicznie.:)))))

"A jednak miała coś ze świętej,
tylko te włosy przeklęte
- wszystkiemu winne.
Takie „niecherubinne”.
Proste jak przyczyna nietrwałości."

Wszystkiego miłego ;-)))