Noc pełna zła

Ku pamięci mistrza H.P.L.

Nie - powiedziała i światło zgasiła,
Świat tak kolorowy, dzienny znów ciemność przykryła.
Przyszła matka konających, blask żywych udusiała,
I pamiątkę o nim w srebrnej tarczy księżyca powiesiała.
Byś nieczuł się samotny i wielce zawiedziony,
Byś nieczuł strachu w nocy przebudzony,
Gdy ciemność wokoło cię otacza
I bez światła złe sny i myśli przytacza.
Przyśpiewuje ci nutą grozy,
Z obrazem jesiennej mimozy,
Z lekkim kwileniem,
Słabego kobiecego głosu zawodzeniem.
Dała ci promyk światła słaby,
Byś nie odczuwał w sercu zagłady,
Gdy tak kołuje nad tobą trwoga
I kiwa się , buja dookoła mnoga.
spać ci nie daje, ta myśl męczące,
W duszy zagrzebana i piekielnie wrząca.
Czy to odejdzie ci kiedy z głowy,
Ten strach wieczny, niczym kosmyk płowy,
Co strachem się bladym zawsze mienić będzie,
Będzie się pojawiał każdej nocy, wszędzie.
Wychodzący jak nocny upiór szafowy,
Potwór, straszydło, kilkogłowy....
Czy będzie ci danym przestać koszmarzyć,
Przestać się lękać i zacząć marzyć.
Lecz kiedy to przyjdzie? - Rankiem, niestety,
Teraz musisz jeszcze przelęknieć, ujżeć matki czarmoksięskie kwiety...

Oraz dla kogoś kto mi o nim przypomniał

autor

Leandria

Napisany: 2005-08-30 Dodano: 2005-08-31 10:17:46

Ten wiersz przeczytano 660 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie