Obawa

A orzeczenie? Ja tego nie zmienię i nie dopowiem w
tej sytuacji o zmianie racji. Tafla szklana krucha,
więc i lęk wielki, a ciekawość to pierwszy stopień
do...

ciekawość pierwszym stopniem do piekła...ale taka już
natura ludzka... groźnie, z obawą i wielka emocją u
Ciebie...widzę ten obraz przed oczyma... pozdrawiam...

Samobójca stoi na gzymsie, ca tłum, po dłuższej chwili
oczekiwania zaczyna skandować: -skacz! skacz!-... To -
m.in. jest w tym wierszu...

udziela się napięcie chwili Wielu ludzi odważnych
ryzykuje ale nie brawurą przecież Dobry wiersz +
pozdrowienia

Bardzo ciekawy wiersz. Pod wrażeniem ....,skłaniam
głowę :)

Szklana tafla od dołu a na niej....dokąd ta ciekawość
zaprowadzi? Może raj, a może piekło sprowadzi. To nie
o konstrukcję stropu Ci chodzi. Ciekawy wiersz.

ciekawy, bardzo ciekawy . ;))

zgodnie z życzeniem - koment: wiersz ma pomysł, ale
szkodzi mu to, że jest rymowany; pod koniec drugiej
zwrotki z pomysłu zostają już tylko nici; --wniosek:
forma nie zawsze musi krępować treść;

Interesująca konstrukcja wiersza a ta ciekawość jest
bardzo charakterystyczna dla męskiej połowy ludzkiego
rodzaju.

Ciekawe, bardzo ciekawe.

Interesujący wiersz. Podoba mi się zawarty w nim
nastrój. Z wielkim przekonaniem daję Ci + i pozdrawiam
sedecznie. L.

ciekawy wiersz...niepewność, obawa, ciekawość...wiersz
pełen emocji

Obawy beda i pozostana....jak płynaca woda w
rzece.....z plusem za klimat..pozdrawiam...

autor poukładał się mimo wątpliwości w bardzo ciekawym
wierszu - zadaje pytanie co jest podmiotem - uważam
ten wybieg za całkiem udaną kokieterię czytelnika =
podmiot w zamyśle autora ma szerszy wymiar niż tylko
coś co stanowi część zdania - zasadnicze pytanie - to
- co jest ważne i ważniejsze, jak to się dzieje, że
mimo niebezpieczeństwa /patrz pękniecie szyby/ nadal
tkwimy, nie zarzucamy naszego zaciekawienia - wiersz
Twój to takie mini studium nad naturą ludzką i
dochodzimy do wniosku, że nade wszystko rządzi
nią... ciekawość.

fajny bo inny;)