odrzuceni

Choć sztandar płonie uśmiechem
Twarz tkwi ukryta w dłoni
To słowo odbija się echem
I tak głęboko boli
Przez twarz pełną pogody
Przedziera się wnętrze wrażliwe
Miłości, tęsknot ugory,
Nadzieje ciągle żywe.
Choć po pejzażach znajomych,
Dawno żeruje szarańcza.
I niebo jakieś nad nami
Z chmur ołowianych wisi.
Latają czarne anioły
I przestrzeń daleka od ciszy.
Serca rytm przyspieszony
Kiedy się słowo to słyszy.

Grażynie C.

autor

Alcor3

Napisany: 2004-11-29 Dodano: 2005-01-12 21:10:24

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie