ofiara

w palcie podartym ifigienia
obrysowuje przestrzeń
naprzeciw oczu ostrą kreską
ale jakby w zawahaniu

nie wyznaczona do życia
trzyma świecę która gaśnie powoli
światłem drzewa co się nie zazieleni

pod ciężarem głowy jej włosy i sny ogromnieją
wewnątrz żył bijącym gwałtownie sercem
stając na palcach nie spostrzegłem blizny

w kącie malutki papierowy okręcik
guziki
sznurek
zapomniana szmaciana lalka

i spojrzenie które przekuło mój kark
wrócisz
przecież nie będziesz głucha na moje
wołanie

autor

Amadeusz

Napisany: 2008-09-09 Dodano: 2008-09-10 12:10:35

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie