opuściły mnie słowa
opuściły mnie słowa
ile mam dać siebie
żeby móc tęsknić
czekać i cieszyć się powrotem
nie pozbawiaj mnie nadziei
wiatru we włosach
oddechu tęsknoty
jestem tylko człowiekiem
upadłem by powstać
stąpałem po wodzie
teraz zaczynam tonąć
Komentarze (13)
"Jestem TYLKO człowiekiem"
-to tak jak samobiczowanie
Może " człowiekiem będąc"
masz wtedy tłumaczenie ale bez poniżania siebie
podobają mi się Twoje wiersze
Wiersz ukazuje uczucia kogoś, kto kurczowo trzyma się
tego co było...
I niech Bóg to zobaczy, jak człowiek tonie i niech
poda dłoń, niech człowieka wyciągnie. Na ląd.
Pozdrawiam ciepło, Marku i dziękuję.
Nie wolno niszczyć wiary i nadziei.One góry przenoszą
i po wodzie chodzić pozwalają.
słowa tak jak i mysli sa w tobie wejdz w siebie
głebiej a wydobedziesz ile
zapragniesz.......naprawde...pozdrawiam...
Smutny wiersz,bo o samotności. Ja czasem myślę też,że
tonę.
przemawia samotnoscią...pragnieniem..milosci...mysle
że ja odnajdziesz...wiecej wiary...pozdrawiam
Wiersz jak krzyk przed samotnością. Interesujący.
Jesteś tylko człowiekiem i aż człowiekiem, więc
wszystko co ludzkie należy się tobie, miłość również.
Tak niby zwyczajnie napisane, a jednocześnie pięknie.
jeśli zaczynasz tonąć to zacznij sie bronic przed
utonięciem...moze sie uda...pozdrawiam
co za pytanie? ile mam dać? chcesz kupić?
obiektu tego się nie kupuje tylko zdobywa, serce nie
da się kupić, ale zdobyć = owszem. więc zmień zamiary
Marku!
nie toń,bo tak ładnie piszesz,daję+ pozdrawiam.
do słów zawsze dłoń zrozumienia, wtedy fruwanie
Pięknie wypowiedziana miłość Pozdrowienia:)