Ostatnia łza

Gdy umysł wreszcie zwyciężył walkę w przeszłością
A me serce chwilami przepełniało się radością
Powróciły wspomnienia z dawna zatracone
Jednak w ognisku z usmiechów nie zostały spalone
I znów poczułam na policzkach łzy słone
Ogień na skórze płonie, a ja w wodzie tonę
Żal ściska serce, które wcale się cierpień nie pozbyło
Ono sie tylko przed nimi skutecznie kryło
A teraz znów oplotły je sieci bezsilności
Czuję, że umieram, że znikam w nicości

s i ł a

A ja będę silna, w garśc się wezmę
Wyrzucę z pamieci słowa niepotrzebne
Zamienię swe serce w piekny szlachetny kamień
Tak, że nikt i nic go nie skruszy
Uda mi się po tym jak
Ostatnia łza spadnie i odbije się
Echem
We wszystkich zakamarkach duszy...

Ambitne to to nie jest, ale miałam ogromnego doła...

autor

niepoprawna

Napisany: 2005-05-26 Dodano: 2005-06-24 18:45:03

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie