...Pada deszcz...To dzięki Bogu!

Wiara, nadzieja, miłosć!!!

Pada deszcz…
Zalewa wszystko, co napotka na swojej drodze,
Drzewa, domy, ulice, śmietniki,
Cały ten brud stworzony przez człowieka…
Ludzie, szukają schronienia pod swymi lub cudzymi parasolami.
Na przystankach dziś zrobiło się bardzo tłoczno…
A przystanków przecież tak mało, bo, po co?
Lepiej zniszczyć!
Lepiej wybić szybę!
Lepiej się na nim podpisać, zostawić po sobie widoczny ślad!
To Bóg sprowadza na nas te deszcze, ulewy, huragany, tajfuny, cyklony!
Ale trzeba pamiętać, że w dobrej intencji.
On chce nam pomóc!
Pomóc, dostrzec coś ważniejszego niż tylko nowy samochód, a co gorsze małą rysę zrobioną przez uderzający kamyk w czasie jazdy…
Pomóc, dostrzec coś ważniejszego niż samą kupę gołębia, na dopiero,co wypucowanym balkonie.
Pomóc dostrzec to, że ważniejszym elementem naszego życia jest miłość, nie zazdrość.
Pomoc, nie samolubstwo, wiara nie filozofia.
Dzięki temu deszczu, zepsuje się to co powinniśmy już dawno naprawić.
Szkoda tylko, ze nie można spłukać tego co jest w nas zepsute… Złe wspomnienia, wyrządzone krzywdy…
Nie! Dlaczego?
OCZYWIŚCIE, ŻE MOŻNA!
JEST COŚ TAKIEGO JAK WYBACZANIE!

autor

..::MIRACLE::..

Napisany: 2006-05-01 Dodano: 2006-05-01 15:53:20

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie