z pamiętnika...

Eh... dni takie długie, gdy się tęskni.
Gdy brak rozmowy, umiechu, spojrzenia.
A czasem zwykłej ludzkiej obecnści...
Długie są dni...
Zbyt długie by czekać w nieskonczoność.
I każda chwila w wieczność zdaje się przemieniać.
Co odejść nie chce... w zapomnienie.
Wszystko długie...
A radość spotkania tak ulotna,
delikatna jak tęcza.
Czy uniesie nas... byśmy przeszli przez nią na drugą stronę samotności???

autor

Nutka

Dodano: 2007-01-10 13:10:54

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie