Pejzaż jesienny
Jesień wije już gniazdo nad bukowym
lasem,
babie lato - niże owoc rudej jarzębiny,
dzikie gęsi – do raju bram szykują
klucze,
lato - liczy na palcach ostatnie
godziny.
Chmura liści zalewa morzem purpurowym,
śpiew jesieni - dobiega - wśród
wrześniowych głosów,
a nad tym pejzażem - wbity w ścianę
gwóźdź,
symbol nieuchronności człowieczego losu.
autor
Stromboli
Dodano: 2018-02-13 10:12:13
Ten wiersz przeczytano 676 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
bardzo ładnie
pozdrawiam :)
Piękna refleksja:)pozdrawiam cieplutko:)
Nie ukrywam, zachęcił mnie tytuł do przeczytania
wiersza?
I nie zawiodłam się urzekłeś mnie ta porą roku, którą
bardzo lubię za jej wyjątkowość i z dużą refleksją
kończysz wiersz ;)
Pozdrawiam serdecznie i uśmiech zostawiam, Ola:)
Śliczna refleksja pozdrawiam serdecznie;)
Lubie, te obrazy jesienne, cieplo i koloryt, w
wierszu.
Dobra Puenta, z tym gwozdziem, ach zycie...
Pozdrawiam serdecznie.:)
Witaj. Wymowne zawieszenie obrazu na gwoźdźiu... jak
ten ostateczny do trumny... tak każdy obraz na takim
musi zawisnąć czy to przemijająca pora roku czy życia.
Moc serdeczności.
Plastycznie namalowany obraz jesieni i wbity w ścianę
gwóźdź symbolizujący (jak dla mnie) żelazną
konsekwencję natury... pozdrawiam serdecznie
Tak Piwonio, nasza polska złota jesień jest bezcenna,
ta listopadowo - grudniowa już mniej. Dziadek Norbert
pozdrawiam również
Proszę, jeszcze dodam,w wierszu tak jak w życiu
piękno, radość przeplatają się z cierpieniem
++:))
ładny obrazek jesieni
tej jeszcze niesłotnej , kolorowej
pozdrawiam:)
Dziękuję.
I dziekuję za odwiedziny, pozdrawiam
Witam. Pani L. Dotyczy obserwacji obrazka wiszącego na
ścianie, przedstawiającego pejzaż jesienny, który wisi
na gwożdżu. Gwóżdż(jeśli nie brać dosłownie, choć
ukłucie nim też jest bolesne) w naszej kulturze
kojarzy się jednoznacznie, z cierpieniem lub śmiercią,
lub po prostu z gwozdziem do trumny, znaczenia
nadchodzącej jesieni(choć często pięknej) nie trzeba
wyjaśniać.
Przepraszam, ale nie zrozumiałam tego gwoździa. Co do
wiersza to pięknie zdobione strofy.