Piękne słowa

Piękne słowa, cudne słowa, lecz przewrotność się w nich chowa.
I cię mami i mnie mami, że to wszystko się poprawi,
Że powstanie miłość z grobu i pojedna nas znów obu.
Moja droga! Moja miła! Ma udręka się skończyła.

Dziś beztrosko sobie chodzę, nie zapomnę, lecz o tobie.
O tym szczęściu coś mi dała, jak ma miłość usychała.
Niczym delikatny kwiat, zginął nasz „cudowny” świat.
Już nie zmamisz mnie słowami dziś już nic nie ma miedzy nami.
To zginęło w ciężkich mękach to zginęło w twoich rękach.

autor

arocza

Dodano: 2004-11-04 22:01:07

Ten wiersz przeczytano 982 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie