Piosenka o Panu (wszelkiego)...
Pełen tytuł: Piosenka o Panu Bogu: Panu
(wszelkiego) Stworzenia
Dał mi rozum Bóg
abym myśleć mógł.
I prowadzi mnie w te strony
gdzie jest dom mój. Twoim domem...
mego ciała strój.
Dobry Panie nasz!
Dzięki Ci za straż!
Prowadź dobry Panie Boże
tam gdzie rośnie twardy Orzech.
Drzewem życia darz.
Pod Orzechem... (- Twym)
- jest ogniska dym.
Przy tym ogniu jestem (z) Panem
(czuwającym) – wieczór, ranem.
Życie nam się tli...
Dobry Boże mój!
W lesie - jest - rój pszczół.
A te pszczoły... Boże drogi
dają miód mi – miód spadziowy.
One żywią mnie.
Pośród leśnych kniej
jest rodowy pień.
A Ty – dębie, mój zielony
taką piękną masz koronę...
(I w opiece miej.)
Lesie mój – znów dziś
wziąłeś świeży liść.
Znów dostałeś liści z majem
dla swych ptaków jesteś rajem.
W raju – sójki dwie.
Piękna sójko z drzew!
Krzykliwy Twój śpiew.
Dobra sójko – Ty swym krzykiem
budzisz, kiedy zwierzę dzikie
pod dom – zbliża się.
Dziki zwierzu mój!
Dom mój – także Twój.
Pogadajmy więc w pokorze,
bo już cień... - jak... – wielki
Orzeł...
ściele... - Manitou.
Orzech – z buków spadł.
- Już wrześniowy wiatr.
Wnet bukwinę tę podsmażę
będzie dobry wywar w garze...
byś przy ogniu siadł.
Gdzieś...- nad rzeką... – "Hen"
- tam zbierałem len.
Ze lnu tego mam koszulę
oraz do mej sieci sznurek
i cięciwy mej.
W świeżym śniegu - trop.
Wybacz! – Tyś jest... – drop.
Wybacz dropie, że ustrzelę,
że się Twoim życiem dzielę.
Tyś ofiarą jest.
Popiół to - czy śnieg?
Taki myśli bieg:
Zasypiamy. - Dobry Boże...
A co po nas? - W lisiej norze
borsuk. - We śnie – legł...
Myślę sobie tak...
(- ja... - niebieski ptak.)
Wszystkie miody - właśnie one
- chmiele, mniszki - są pokłonem...
- jak i ja... - Twój ślad.
....................
Dzisiaj znam... - Twój Krzyż
to jest - ludzka myśl:
Chryste! - Tyś znów
żywym Bogiem!
- W naszym domu
masz podłogę.
Stąpaj... - tam, gdzie my!
Razem z nami - krzycz!
(- gdzie Miami Beach!..)
gdzie Brahmini..
- tam, gdzie Togo
- jesteś Chryste...
żywym Bogiem
Niech nie gaśnie - znicz!
Niech ni gaśnie znicz!
(- choć zarazy bicz...)
Celem, drogą
Chryste - stajesz
- z listopadem,
pierwszym majem...
otwieranych drzwi.
- Celem, drogą
znowu stajesz
- Listopadem
Świętym Majem
otwieranych drzwi...
08. 05. 2020 r.
Wiktor Bulski
Komentarze (21)
https://www.youtube.com/watch?v=pUjs9u8C0TA
zamiast komentarza
com/watch?v=O6PH2XjZKf4
miłego dnia, Wiktorze :)
Wiersz/piosenka Wiktora na chwałę Boga. To jest piękne
i takie prawdziwe, Twoje.
Udanej niedzieli Wiktorze :)
P.s. Uwielbiam miód spadziowy ;)
Przekaz o jestestwie, odwiecznych niewiadomych,
dziękczynnie i błagalnie. :)
Bardzo ładny wiersz jak modlitwa do Boga Ojca
naszego:-)
pozdrawiam serdecznie
Bardzo udany utwór Wiktorze... z przyjemnością
czytam... pozdrawiam
Silny przekaz w melodyjnym wierszu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Janusz.ku! - dzięki: wszystko literówki.
Pozdrawiam serdecznie:)
OK tylko
jeszcze dwie kreseczki:
abym mysleć mógł. -> myśleć
Chryste! - Tys znów -> Tyś
i tego ni (nie) rozumiem:
Niech nie gaśnie - znicz!
Nich ni gaśnie znicz!
Piękne słowa wiersza, piosenki. Na pewno do niego
powrócę. Dziękuję za ten wiersz i pozdrawiam
serdecznie:)
Bardzo ładny wiersz, dziękczynny. Jak żarliwa modlitwa
człowieka. Bardzo mi się podobał. Serdecznie
pozdrawiam Wiktorze.
Michale! - wiem, masz racjję ,ze drop - jest ptakiem
chronionym: tym bardziej - jako ptak łowny - przenosi
nas z wierszem w czasy wczesniejsze (gdy byliśmy
tubylcami Słowian: w czasy może przedpolańskie) - a
może w nieokreśloną przyszłość...
:)
Jastrzu: melodii "Na nowej górze" - niestety nie znam.
- pisalempod melodię - choćby piosenki spiewanej przez
Kozidrak "Co mi Panie dasz/ w ten niepewny czas".
Z ortografią od zawsze mam kłopoty, ale - nic nie
poradzę: zarówno "świeży", jak i "smażę" - czuję przez
"rz" - i gdybym mógł - (gdyby nie przyjęte zasady)
napisalby ponownie - tak jak pierwotnie - w wierszu -
przez "RZ". - Ale to nie ja ustalam reguły.
Dzięki za kom.
Pozdrawiam serdecznie:)
Januszu! - komentarz swoj - tak sądze - pisałeś w
momencie, gdy wiersz - w zasadzie ukończony ( pred
pojawieniem sie postaci Krzyża)- reflektowałem, ze -
owszem - Panu Bogu - powinien się podobać. Pomyślałem
jednak, że płaszczyzna przedchrześcijańska powinna być
dopełniona istniejącym pojęciem Krzyża. -Ten -
realizuje się przez Chrystusa ( w wierszu - takżee
radosnymi wydarzeniami, ale i... coronawirusem). Epoka
po fakcie ukrzyżowania Chrystusa i jej uświadominie -
musiała w tym wierszu znależć swoje miejsce. - Uznalem
to - może nie - niezależnie od Ciebie, ale - przed
zapoznaniem się z treścią Twojego komentarza, za który
- ocywiście dziekuję.
Serdecznie pozdrawiam:)
Dziękuję, za poczytanie,chwilkę uwagi wszystkim
Czytelnkom.
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie:) szczególnie tych,
którzy zostawili ślad komentarza.