Po drugiej stronie ogrodu

Ciekawie i nie banalnie może się spodobać pozdrawiam
:)

ładnie,ciepło, fajnie,pozdrawiam.

Zajrzałaś do mego ogrodu, tylko coś Ci się pomyliło,
moje astry są olbrzymie , za to orzech jeszcze mały bo
młody. Poza tym wszystko na miejscu winogrona lipy i
kasztan. No tak to już nie mój ogród, przecież
przepisałam na dzieci.

Jesien u ciebie jest piekna jak słoneczne lato....z
plusem pozdrawiam...

bardzo obrazowy wiersz...pięknie u Ciebie

Bardzo ciekawy i fajny wiersz o nadchodzącej jesieni,a
ten pępuszek to osobna klasa..powodzenia

Kto docenia, że wszystko się zmienia.

Pierwsza i ostatnia strofa same w sobie są
zamkniętymi logicznie całościami, a całość..no cóż:
jesteś bogatym ogrodem z kolorami ciepłymi i wnętrzem.
Po drugiej stronie projektora zaskakuje(sz) świetnie
laskiem zielonym, i mistyczną odległośćią pępka od
ziemi. Niesamowite jak wiele można zobaczyć w kilka
sekund, stosując malarskią perspektywę. Świetnie
Czati!! Ona byłaby dumna.

Ładny obraz końca lata. Ciekawe porównania
personifikacyjne - smak orzechów.

"moja mistyczna odległość pępka od ziemi" - "blizna po
matce" :) jednak czy jesteśmy od niej oddzielni?
Wiersz +). Pozdrawiam serdecznie

Tajemniczy jest ten ogród - niezmiennie piekny a tylko
lasek i pępek oczekują jesieni...

OK, OK, fajnie - tylko ten kasztan mnie niepokoi -
owoc czy koń? Bo drzewo to kasztanowiec.

Podoba mi się wymowny obraz tego wiersza.

niebanalny opis przyrody! jesień na ciepło :)
pozdrawiam

Ślicznie to opisałaś.