po kłótni

przepraszam

nadal kiedy wyciągam rękę w twoją stronę
tak asekuracyjnie tylko palec chwytasz
liczne błędy zrobiły ze mnie przeciwnika
który już przez obecność uprzykrza ci drogę

poruszam się ostrożnie w obojętnej ciszy
ciągle kroki zbyt głośne, aby porozmawiać
nie chcę prosić o słowa, duma nie pozwala
jednocześnie pokornie trzymam krzyk na smyczy

pękł kryształ ideału, kręgosłup załamał
taka mocna konstrukcja zachwiana tak łatwo
miał być most miedzy nami, okazał się kładką
porwaną przez nurt rzeki po większych opadach

autor

November Rain

Napisany: 2005-08-17 Dodano: 2005-08-17 22:19:13

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Sylabiczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie