PODĄŻAM KU TOBIE
mroźne niedzielne popołudnie
a Ty
wybierając się w podróż
zgromadziłaś nas wokół Siebie
poruszyłaś zbolałymi powiekami
otworzyłaś oczy
lecz niezdolna do rozmowy
pożegnałaś się delikatnym uśmiechem
i odeszłaś
dzisiejszy dzień
podobny jest do tamtego niedzielnego
popołudnia
chociaż bardziej słoneczny
zakończyłaś swoją ziemską wędrówkę
już teraz nie przyjdziesz do mnie Mamo
ale to ja nieustannie podążam ku Tobie
coraz wolniej biegając korytarzami życia
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2011-08-18 15:24:47
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Wszyscy powoli umieramy z każdą sekundę na śmiertelną
chorobę zwaną życiem. 100% przypadków zachorowań
zakończone jest zgonem pacjenta. Nie ma na to
lekarstwa. I tylko ci co odeszli gnieżdżą się w naszej
pamięci, w półbycie. Pozdrawiam
Z upływem czasu zwalniamy tempo życia. Realniej
patrzymy na świat.
Pozdrawiam:)
Tematycznie wiersz podobny do mojego, też o Mamie,
która odeszła!!
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :)))
Jak powiedział gedeon, przed Tobą jeszcze do przebycia
długie korytarze życia. A wspomnienia, które pochwycą
za serce zawsze pozostaną. Pozdrawiam:)
Smutne pożegnanie... A może nie tak bardzo smutne, bo
przecież my chrześcijanie kiedyś spotkamy się w
Niebie....+!
Mama i śmierć - to osobistości wobec których nie
przechodzi się obojętnie, ani w wierszu, ani w życiu.
Piekny!Pozdrawiam serdecznie.
To wyjątkowy wiersz poświęcony osobie najdroższej
Mamie. Duży plus.
Smutne pożegnanie! Pozdrawiam!
Witaj...boli odejście bliskiej osoby pustkę niczym nie
wypełnimy to tak jakby coś z nas
odeszło++++pozdrawiam++++
Mama pożegnała Cię uśmiechem, Ty też z uśmiechem idż
przez życie.nie mamy przecież wpływu na rzeczy
ostateczne
Twój wiersz jest poruszający, ma ładny spokojny
klimat.
Wszystkiego dobrego!
wzruszający wiersz, przejmujący klimat (troszkę mi nie
pasuje ostatni wers, może tak "coraz wolniej biegnąc
korytarzem życia")
Przed Tobą jeszcze długie korytaże życia. Chociaż
smutek duszy po stracie spowalnia ten krok uwierz że
warto iść jak najdłużej. Pozdrawiam
Smutno, lecz z wielką miłością pożegnałaś kochaną
Mamę. Niech zawsze Cię wspiera na ścieżkach życia!