Podziękowanie za wiersze

Gdy przed oczyma pojawiają się twoje słowa, warto, warto czytać je bez końca od nowa.
Przeistaczasz siebie wielka poetko w wielką skarbnicę w której uczucia, miłość i tęsknoty jest tyle że jak chudoba ich nie zliczę.

Wołasz strudzona o przyjaźń, ja ją od ciebie słyszę, co dnia dotykam ciebie opuszkami słów, teraz czynie to znów.
Jesteś ostrożna, nawołując, sama pragniesz podać przyjaźni swoją dłoń, przyjaźń pewnie już stara, ma już siwa skroń.

Przyjaźń się przed tobą nie chowa, jest tam gdzie twoje są piękne bajki, baw się z nią co dnia, przeszkody usuwaj.
Pragniesz poetko wielkiego serca odpocząć od bezsensu, omyłek i potknięć a serce twoje woła, czarowniku przybądź.

Ja wierze w cuda, pewnie tak jak ty sama, szczęście raz nas dotyka, innym razem jedna wielka bolesna rana.
Wiersz jest tak piękny, słowa wiersza w ukłonach wędrują po pałacu salonach, pełne gracji, czaru bo jakże może być inaczej.

Gdzie jesteś przyjacielu, słyszę twoje wołanie, jak znaleźć ciebie, skoro nogi już iść nie są w stanie.
Gdybym mógł z wszystkich łąk i stepów zebrać z nich kwiecie, to bym z nich wyczarować ciebie w bukiecie

Bolesław - zachwycony twoim wierszami

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-08-30 Dodano: 2013-08-30 05:32:29

Ten wiersz przeczytano 2059 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie