Polska wieś

https://www.youtube.com/watch?v=EzJY9O4xXAw Wspomnieniowego piątku życzę wszystkim po przeczytaniu tego wiersza. Nadzwyczajnego weekendu w oparach wsi.

Stara szopa na zapleczu,
mokre buty tuż przy piecu.
Szczaw zielony gdzieś pod płotem,
drogi przywalone błotem.

Krowy głowy pospuszczały,
kęsy trawy zajadały.
Spojrzą na wieś i przeżują,
bo starego Żyda czują.

A Żyd wiejski swą kobyłą,
na targ jedzie furą zgniłą.
Tam coś kupi, później sprzeda,
to kupiecka Icka scheda.

Kogut zapiał, raz i drugi,
bo przed nami dzień za długi.
Weronika ta od Prota,
już przepędza knury z błota.

Młoda Kachna gna do szkoły,
drogę przestępują woły.
Kachna patrzy, coś tam liczy,
później wniebogłosy krzyczy.

Dzisiaj czwartek, dzień jarmarku,
znowu ktoś ubije targu.
Ktoś ukradnie, inny zgubi,
życie wiejskie każdy lubi.

Jasiek kupi siostrze chustę,
żydek beczki na kapustę.
Jontek kupi pług stalowy,
by odrobek mieć już z głowy.

I ucieka tak dzień za dniem,
czy to aby nie było snem ?
Świat daleko, oni tutaj,
jak kobyła nie podkuta.

To nie sen, to nasze życie,
żyd też czasem, marzy skrycie.
Chciałby wielki market kupić,
Salcia gada - Icek głupi.

Też odnowić kościół trzeba,
aby był tu bliżej nieba.
Wybrukować błotne drogi,
żeby koń nie złamał nogi.

Polska wieś choć o to dbała,
to w zaścianku wnet została.
Kto więc zniszczy co wieś kocha,
tę kapliczkę Świętego Rocha.

"Niech na całym świecie wojna, byle Polska wieś zaciszna, byle Polska wieś spokojna". - Stanisław Wyspiański.

autor

anula-2

Napisany: 2017-09-15 Dodano: 2017-09-15 09:02:56

Ten wiersz przeczytano 3869 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie