Poluzuj
Poluzuj bratku zapały,
Nie tobie dzisiaj rozkwitam,
Jesteś w swych słowach za śmiały,
Kto wie co w głowie ci świta.
Nie bierz wszystkiego dosłownie,
Tak tylko z tobą się droczę,
Przeżywasz to zbyt gwałtownie,
Co zrobisz, gdy ciebie zaskoczę?
Nie chcę cię zwieść na manowce,
Nie chcę rozpalać zapału,
Tyle tu kwiatów na łące,
Inną uczuciem obdaruj.
Poluzuj bratku, cię proszę,
Pozostaw w ładzie me płatki,
Więcej zalotów nie zniosę,
Rwij kogoś z własnej rabatki.
Komentarze (1)
Myślę, że prawdziwy przyjaciel ma to do siebie, że nie
da się go zaskoczyć, zważywszy na to, że Cię zna
bardzo dobrze. Jeśli bowiem, da się go zaskoczyć,
znaczy to, że Cię nie zna i nie jest przyjacielem...
Treść nie dysponuje dojrzałością, rodzi się w niej za
to naiwność, której najlepiej zapobiegać, wiersz daje
dużo do myślenia, pozdrawiam:)