Poprostu tak miało być...
Nie wiem może taki był twój plan
bym na swej drodze doświadczyła tyle
ran.
Może wiedziałeś już od mego narodzenia,
że w miłośći nie będe miała powodzenia.
Wiedziałeś też pewnie, że nie zabardzo mi
się to spodoba.
A jednak pozwoliłeś bym się wtedy
urodziła...
Bym wciąż w strachu, smutku i bólu mej
duszy żyła.
Może tak miało być.
Lecz zrozum, że nie zabardzo mi się
uśmiecha tak żyć.
Nie będe jednak rozpaczać, że taki
sprawiłeś mi los,
ale wiedz, że zadałeś mi w ten sposób
ograomny cios.
Wybaczyć, wybacze Ci to postanowienie,
może takie było właśnie moje
przeznaczenie.
Przemyśl gorzkie słowa te,
bo to właśnie do ciebie kieruje je Boże...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.