potworny sojusz

każdy z nas ma swe potwory,
osobiste, dobrze znane,
wiecznie chciwe głodomory,
na krwi własnej wychowane..

nigdy nie spią, przyczajone
gdzieś na skraju świadomości,
aby w chwili odpowiedniej
stanąć w pełnej gotowości..

gdy się w sercu pustka zrodzi
obojętnie z czyjej winy,
pędzą migiem, by żerować,
nie pytając o przyczyny..

wydać wojny im nie sposób
- spustoszenie zaczną szerzyć,
nie ma rady, by rozbroić,
trzeba z nimi się sprzymierzyć..

i potwory swe oswoić..

autor

ash

Napisany: 2006-06-19 Dodano: 2006-06-19 00:10:09

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie