Powrócę

Zdobędę jeszcze kruchość
swą przeminiętą,
gładką skórę
z przeciwzmarszczkową
powłaoką do czasu zmartwień.

Usłyszę jeszcze słowa,
które me serce ubóstwia
i symfonię przez którą instnieję
w innej piersi.

Zobaczę znajome twarze
w zakamarkach zapomnienia ukryte,
baldachim chwil
pod wezwaniem miłości
i ślubny tiul
przefarbowany starością.

na portal odrodzenia
zdążę z wiatrem w źdźbłach piór,
porzucając je w progu
z boleścią na ustach
i szczęściem w źrenicach.

Powrócę na świat
w marzeniach.
Ale powrócę...

Może nie jest mi dane pozostać w niebie,które w mych marzeniach wyglądało inaczej...

autor

niedoceniona

Napisany: 2007-03-21 Dodano: 2007-03-24 12:33:11

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie