POŻEGNANIE-1
Przepraszam, że jestem
Przepraszam, że żyję
Przepraszam, że się w Twoim życiu
pojawiłem
I plany życiowe zmąciłem.
Chcę podarować Ci całego siebie
Zabierz moją duszę, moje ciało
Zostaw mi tylko moje wspomnienia
Które pozwolą mi pamiętać o Tobie do końca
istnienia.
Dlaczego czas nie może się zatrzymać
Dlaczego nie możemy się wiecznie Kochać
Co zawiniłem, że los mnie tak
potraktował
I odbiera mi Ciebie, nie mogąc przy Tobie
na razie pozostać.
Wszystkie chwile, które z Tobą przeżyłem
W mym sercu głęboko pozostawiłem
Będziesz zajmować w nim szczególne
miejsce
Nigdy Cię nie zapomnę, pamiętając wciąż
chwile gorące.
Chcę zabrać ze sobą Twoje serce, Twoją
duszę
Twój uśmiech promienny, Twoje oblicze
Chcę zabrać chwile pełne miłości
wypełnione
Cudowne, nieprzeciętne, spełnione.
Chciałbym Cię zapamiętać
Wiecznie uśmiechniętą, uwodzicielsko
piękną
Bardzo romantyczną i namiętną
Niebanalną, subtelną, nieprzeciętną.
Żyć to za mało, żeby Cię Kochać
Jedynie wieczność spełni to pragnienie
Pamiętaj, że jeżeli Ci w życiu będzie
bardzo źle
Masz w mym sercu zawsze schronienie.
Pamiętaj, że życie jest tylko marnym
okruchem
Miłość natomiast szaleńczym odruchem
Jeżeli Kochać to tylko szczerze
Ja w to naprawdę wierzę.
Żegnam Ciebie moja ukochana
Myślę, że kiedyś się jeszcze spotkamy
Życie jest bardzo nieprzewidywalne
Zawsze jest jakiś promyk nadziei.
Pozostań w mym sercu jak najdłużej
Nie zapominaj mnie zbyt szybko
Bo ja tylko jestem marnym pyłkiem
Którego można zdmuchnąć i czar pryśnie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.