Poznać samego siebie

Zamknąć się w sobie
Żyć choć raz tylko dla siebie
Bez tych miliardów ludzi
Których pełno jak gwiazd na niebie

Zatrzymać umysł
Niech odpocznie strudzony
Analizowaniem trosk i porażek
I spraw zaczętych a niedokończonych

Przystanąć na moment, odsapnąć
Zagłębić się w swoją duszę
By móc złapać oddech
I powiedzieć: ja nic nie muszę!

Być w końcu sobą
A nie odbiciem ciał uwielbianych
By nigdy już nie zatracić
Jakimi jesteśmy – my sami

Uciec na chwilę od życia
Wyłączyć się ze świata
Zgasnąć, by później rozbłysnąć
Promieniem nowego światła

autor

Maciejka22

Napisany: 2007-04-13 Dodano: 2007-04-13 13:49:56

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie