Pro memoria

Wszystkim tym, którzy uważają siebie za pępek świata.

Przyjacielu, dokąd dążysz?
Wciąż uparcie myśli drążysz,
jak swą postać wykreować,
wizerunek, jak zbudować?

Nie wyniesiesz swej pozycji,
bez szacunku dla tradycji.
Nie doświadczysz własnej glorii,
bez szacunku dla historii.

Jeśli zburzysz fundamenty,
dzień twój stanie się przeklęty.
Świat się nagle zacznie walić,
bo nie można mostów palić.

Żeby lepszy świat zbudować,
trzeba przodków trud szanować,
nie nazywać altruizmem,
tego, co jest egoizmem.

Więc o prawdzie wiecznej pomnij,
niech ocenią cię potomni.

Józef Lewandowski

autor

jlewan

Napisany: 2013-05-11 Dodano: 2013-05-11 08:40:21

Ten wiersz przeczytano 1985 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie