Przebudzenie

Szczęście okryte pod płaszczem niewoli,
by dalej iść, słuchać, wstawać, upadać,
nie zostać, pomyśleć o sensie swej roli,
lecz ciągle na zewnątrz dać sobą władać.

Usłyszeć głos własny, zgłuszony przez kpiny,
wyjść spośród tłumu, odrzucić kajdany,
posłać ich wzorce w ciemności głębiny,
wolności posiąść niezmierzone łany.

By nie być stadem ślepych i głuchych,
nie słuchać fałszywych słów wyższych ludzi,
stanąć nad wszystkim i jednym ruchem,
odrzucić co było i przestać się łudzić.

I mimo że trudne jest umysł wyzwolić,
ze wszystkich wzorów, symboli wpajanych przez lata,
a jednak inność duszy nie boli,
wszak jest ucieczką spod ostrza kata.

autor

Dudi

Dodano: 2005-03-12 08:17:05

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie