Przed kominkiem

W kominku jasny ogień płonie
Po ciele błądzą Twoje dłonie
Tak delikatne, jak motyle
W bajkę zmieniają zwykłą chwilę.

Ach, jak gorąco! Płonie ciało.
Twych pocałunków ciągle mało.
Więc drżąca tulę się do Ciebie
I już za chwilę jestem w niebie.

Spragnione usta, więc łyk wina
Coś między nami się zaczyna.
Razem szukamy, gdzie jest ścieżka
Gdzie rozkosz, uśmiech, szczęście mieszka.

Ty mówisz do mnie: Ukochana,
Będę przytulał Cię do rana
Odgonię mroczne cienie nocy
Zaśnij kochana, zamknij oczy.

Już ranek, żar w kominku gaśnie
Czy nasza miłość także zaśnie?
Czy żar w dwóch sercach się utrzyma
Bez drew w kominku? Czy też zima
Zamieni serca w dwa sopelki,
Które się stopią, gdy węgielki
Znowu zapłoną w piecu dla nas?
Czy nam ta bajka jest pisana?

autor

wierszem powiem ci o miłości

Dodano: 2011-02-05 08:56:32

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie