Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Przed świtaniem

Nocą, gdy szarość zamgloną
rozpościera pan Mrok przed świtaniem
do drzwi moich puka Samotność,
i zabiera mi chęć na pisanie...

I nawet kawy łyk błogi
nie pomaga o sennej godzinie
by postawić Poezję na nogi
co się rodzi we mnie i ginie...

Papier z wdziękiem dziś chłonie namiętnie
to, czym Pióro uraczy go czule
przelewając w strof atramencie
wszystkie nocą skrywane bóle.

A gdy tylko ranek nastanie,
znowu w głowie narodzi się Ona,
co odejdzie w mrok przed świtaniem
Poezja jak Myśl nieskończona...

autor

Tiara2

Dodano: 2015-09-24 21:19:42
Ten wiersz przeczytano 832 razy
Oddanych głosów: 12
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (20)

Tiara2 Tiara2

Wygrzebałam coś na dobranoc. Takiej Wam życzę :)

Tiara2 Tiara2

Dziękuję kochani, to jeden z moich ulubionych wierszy.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

W nocy poezja lubi się rodzić, sądzę, że samotność też
jej sprzyja i bezsenność również.
Fajnie Cię czytać, lubię.
Serdeczności ślę :)

ŁZA 58 ŁZA 58

Nie każda myśl przelana na papier odzwierciedla
rzeczywistość.W słowach brakuje uczucia które czujemy
lecz trudno nawet w poezji przekazać ją. Podoba mi się
Twój wiersz.Pozdrawiam :-)

Tiara2 Tiara2

O tak! Tylko czy poezja jest częścią nas czy to my
jesteśmy częścią Poezji? Kto jest pytanie... :)

jastrz jastrz

Masz rację. Poezja jest w nas, a to, co uda się nam
przelać na papier, to tylko znikoma część...

Tiara2 Tiara2

Choć "prawda" pięknie podana, to jednak wciąż o
samotności, @Jutto. Serdeczności.

Jutta Jutta

Pięknie podana prawda o samotności i nie tylko:)

Tiara2 Tiara2

Oooo, dzięki Ewuś :-*
Już na sam widok Twojego awatara się uśmiecham :-)

Ewa Kosim Ewa Kosim

Przyjmuję buziaka, teraz lepiej :)

Tiara2 Tiara2

A teraz? Lepiej?

Tiara2 Tiara2

wena48, Twoje uwagi przyjmuję z pokorą. Może masz
pomysł czym zastąpić słowo "lecz" na początku zdania?
Za archaiczne zaimki już mi się od ciebie dostało,
jednak zamiana "mych" na "moich" czy "me" na "moje"
zwiększy ilość sylab a przez to zaburzy rytm wiersza.

_wena_ _wena_

Treść podoba mi się bardzo. Nigdy nie zaczynamy zdania
od lecz, no i te archaiczne zaimki; mych, me, ma
Poezja rażą w tym ładnym wierszu. To małej kosmetyce
z pewnością nabierze uroku. Mam nadzieję, że nie
uraziłam autorki czytelniczymi uwagami zatem
serdecznie pozdrawiam.

Tiara2 Tiara2

Dziękuję za komentarze i rozdaję buziaki :-***

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »