Przegrana Miłość

kiedy spotkałam ciebie na mojej drodze przeznaczenia?
myślałam, że będzie to coś wyjątkowe
wspólne spacery wieczorową porą
niewinne spojrzenia i ukradkowe pocałunki

a wiadomo nam wszystkim
miłość to piękne słowo zarazem niewinne swej prostocie
rozkosz dla podniebienia i dla zakochanych
miłość jest czymś więcej to czasami troski i rany
to dawanie i branie przyjaźń w pewnym momencie


i kiedy z miłości zrodzi się coś więcej
radość nas ogarnia ubieramy welon i białą sukienkę
zakładamy obrączkę na palec, nie znaczy, że są to kajdany
tańczymy i bawimy wyśpiewując do białego rana
przy tym kilka razy szampanem wzbijamy toasty

ale nie zawsze tak się dzieje, że kiedy spotkamy miłość
będzie dane miłością się cieszyć
i choć welon i białą sukienkę przywdzieje
dla tej osoby to tylko kajdany, które ranić będą
mieć trzeba w tedy wesołą minę, że nic się nie dzieje

lecz czy trzeba tak cierpieć i łzy wylewać nie potrzebnie
czy trzeba łamać drugiej osobie życie?
umieć odpowiedzieć na kilka prostych słów
które się zadaje ukochanej osobie?
że wyszło się miłości a nie dla pieniędzy


dla czego los na mojej drodze postawił ciebie
kazał mnie zranić i potoki łez wylewać
wystarczył silny podmuch, żeby to wszystko w koło zburzyć
obrączkę oddać tej osobie, która nałożyła na palec
powiedzieć krótkimi słowami dość


choć w tedy serce boli i zranioną duszę się ma
że przegrało się miłość i co związane było z nią
pozostało tylko wspomnienie i kilka wspólnych zdjęć
wspólna pamiątkowa fotografia ze ślubu i ślad po obrączce
teraz to już wiem, że to była przegrana miłość

autor

astreja

Dodano: 2011-05-06 11:47:37

Ten wiersz przeczytano 2783 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie