przehuśtane
kiście jarzębin czerwone
nad zardzewiałą huśtawką
słupy oczu zamglonych
wspomnienia odbite czkawką
siedzeniem niegdyś pijanym
gitarą grane marzenia
że świat człowiekiem wspaniały
i nie ma nic do stracenia
wiarą przeufnej duszy
z piersi na oścież otwartej
że warto kopie pokruszyć
stawiając na jedną kartę
młodości ślepe ufanie
zdradą na poły rozdarto
w nawiasie żalem pytanie
warto li było nie warto
czerwone kiście jarzębin
nad zardzewieniem huśtawki
starość rekinów bezzębnych
nie godzi się na poprawki
autor
z nick-ąd
Dodano: 2008-04-09 20:38:19
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
ja myślę, że zawsze warto.. przynajmniej potem nie
będziemy sobie wyrzucać, że czegoś tam nie
spróbowaliśmy,czy nie zrobiliśmy w danej sprawie
wszystkiego, co było można.. bardzo ładny wiersz..
ciekawie dobrane słowa.. zwłaszcza te "przehuśtane" :)
Mysle, ze niekoniecznie przehustane nawet jesli
hustawka rdzewieje... przeciez budzi sentyment. Wiersz
podoba mi sie
Stawianie pytań czy warto było,chyba jest bezzasadne,
bo zawsze jest za i przeciw.Wiersz ładnie napisany z
ładnymi metaforami.+